Norwegia - Dzień 10 - „Trollowanie”

25.07.2016
Trasa: Strynefjellet - stara droga na Stryn (258) - Dalsnibba - Knuten - Storfossen - Geirangerfjord - Ørnesvingen - Gudbrandsjuvet - Trollstigen - przy drodze 63 [152 km]

Nocleg: przy drodze 63 [62.518720, 7.692146]
Cena noclegu (dwie osoby + namiot + motocykl): FREE.
W nocy zimno, jak przystało na 1100 m n. p. m., a do tego rano wizyta nieproszonych gości !!! - trzy owce – uparte jak barany, a do tego tak natarczywe, że z trudem uratowaliśmy kanapki, po tym jak jedna z nich wsadziła łeb do namiotu i pożarła masło razem z opakowaniem;/ Przed nami druga cześć starej drogi na Stryn – krajobraz zdecydowanie inny – strome, ostre stoki, bo bokach ośnieżone szczyty gór z widocznymi czapami lodowców Tystigbreen i Raudeggbreen. W Videseter kończy się stara droga, zjeżdżamy w trasę 15, która przez sporą ilość tuneli prowadzi nas z powrotem na trasę 63. Jadąc w kierunku Geiranger warto zjechać w 5-kilometrową, czynną tylko latem, płatną (120 NOK) drogę Nibbvegen, która wijąc się zaprowadzi na wierzchołek Dalsnibba, gdzie z 1500 m n. p. m. można podziwiać wpisany na listę UNESCO Geiranderfjord oraz niesamowitą panoramę majestatycznych, ośnieżonych szczytów, które otaczają Dalsnibbę z każdej strony. Deszcz szybko nas zgonił stromym zjazdem do potężnej doliny prowadzącej aż do przepełnionego turystami miasteczka Geirenger, skąd można się wybrać na turystyczny rejs po Geirangerfjord. Jego panoramę najlepiej oglądać z punktu widokowego Flydalsjuvet. Warto też przejść się ścieżką Waterfalls przy Norvegian Fiord Centre. Po krótkim odpoczynku nad wodami fiordu (warto dodać, że pojawia się na listach najbardziej spektakularnych miejsc na świecie) wspinamy się na 600 m n. p. m. krętą Drogą Orłów, skąd zjeżdżamy w dół doliny Eidsdalen wprost na prom, którym przedostajemy się przez Nordfjord do Linge. Kolejny odcinek to pachnące truskawkami wioski, schludne gospodarstwa, plantacje, punkty sprzedaży (ok. 40 NOK za małe opakowanie truskawek). Warto zatrzymać się przy wodospadzie Gudbrandsjuvet i z wysokości zamieszczonych pomiędzy skałami pomostów popatrzeć w dół, poczuć siłę wody, posłuchać jej huku przy zderzeniu ze skałami, przez chwilę zastygnąć w rozmyślaniach jak niewielki jest człowiek w zestawieniu z takim żywiołem… Ostatni etap to uwielbiana przez motocyklistów Trollstigen – Droga Troli, na początku której mieści się się punkt widokowy. Pomimo wysokiego już poziomu adrenaliny i narastającego zniecierpliwienia należy przespacerować się po specjalnie przygotowanych platformach, skąd można podziwiać dzieło drogowców z lat 30 XX w. Podczas zjazdu drabiną z 11 ostrymi zakrętami uwagę przyciągają dominujące szczyty Kongen (Król), Dronmingen (Królowa) i Bispen (Biskup). Dodatkową atrakcję zafundował nam wingsuitowiec przelatując z niebywałą prędkością tuż przed nami. Częścią trasy jest Trollveggen – najwyższa (1800 m od dna doliny) pionowa skalna ściana Europy – jedna z najtrudniejszych na świecie ścian wspinaczkowych (ok. 1000 m pionu). Droga Troli kończy swój bieg przy moście Soggebru tuż przy miasteczku Andalsnes, gdzie pomimo wielu kempingów, po małych przejściach dojazdowych decydujemy się na nocleg przy szumiącej rzeczce.